100 Flag
Tłem dla idei 100 FLAG była dość interesująca sytuacja społeczna roku 2018, kiedy sferę publiczną opanowały obchody, marsze, wydawnictwa, wystawy, rekonstrukcjie i inne inicjatywy dotyczące stulecia odzyskania niepodległości. Wszystko to traktowane było z wielką powagą, zdominowane przez narrację historyczno-narodową oraz – zorientowaną na prawo – politykę historyczną. Hasło „sto na sto” stało się doskonałym wytrychem do zdobywania dofinansowania w przeróżnych dziedzinach.
Nasz projekt w założeniu miał podstawowy cel: przypomnieć o równie doniosłej, a wydawać by się mogło w tamtym momencie całkowicie zapomnianej, setnej rocznicy uzyskania praw wyborczych przez kobiety, która przypadała 28 listopada 2018 roku. Pomysł na niego powstał z lęku przed kompletnym wymazaniem i zapomnieniem o tym istotnym wydarzeniu.
Powołaliśmy kolektyw składający się z zaprzyjaźnionych ze sobą osób. Ponieważ większość z nas porusza się w obszarach związanych ze sztuką, naturalnym było użycie języka sztuki do zamanifestowania tej rocznicy. Zarówno tytuł, jak i forma (flagi) w założeniu były nieco ironicznym nawiązaniem do obchodów stulecia odzyskania niepodległości.
Od początku wiedzieliśmy, że chcemy to święto traktować jako święto nas wszystkich niezależnie od płci, poglądów, statusu społecznego, miejsca pochodzenia czy miejsca zamieszkania. Istotną wydawała się nam kategoria widzialności. Wspólny przemarsz z flagami głównymi ulicami Warszawy w okolicach okrągłej rocznicy uznaliśmy za działanie, które idealnie wpisuje się w naszą koncepcję.
Wydawało nam się, że najbardziej demokratyczną formą zaproszenia do udziału będzie open call skierowany do wszystkich: każdej płci, grupy społecznej, artystki i artysty niezależnie od ich kierunkowego wykształcenia, słowem każdej kreatywnej osoby, która identyfikowała się z projektem. Flaga była hasłem wywoławczym; nie oczekiwaliśmy żadnej określonej formy, nawoływaliśmy jedynie do puszczenia wodzy fantazji i stworzenia w pojedynkę bądź grupowo dzieł odwołujących się do rocznicy. Nie mieliśmy ambicji, by w jakikolwiek sposób kuratorować czy nadzorować ten projekt.
Ilość osób, która odpowiedziała na open call oraz wzięła udział w marszu przekroczyła nasze najśmielsze oczekiwania. W rezultacie do marca 2019 r. (flagi nadal powstają) powstało przeszło 220 flag stworzonych przez ponad 270 osób z całej Polski, a właściwie z całego świata, bowiem flagi przylatywały m.in. z Kenii, Brazylii, Chin, Holandii i Niemiec.
Na fali rosnącego zainteresowania inicjatywą, zainspirowani kolejnymi nadsyłanymi do nas flagami i ich projektami, postanowiliśmy przygotować program wystawienniczy, który ruszył od razu po planowanym marszu. Chcieliśmy w ten sposób pokazać flagi szerszej publiczności, uhonorować twórczynie i twórców oraz dać możliwość mieszkankom i mieszkańcom innych miast ich obejrzenia.
Po raz pierwszy część flag została pokazana spontanicznie i performatywnie w BWA Warszawa już 11 listopada 2018 roku. Następnie, 24 listopada 2018 r., flagi wyruszyły wspólnie na marsz, którego trasa wiodła przez Krakowskie Przedmieście, od Kolumny Zygmunta na Pl. Zamkowym do Biura Wystaw, gdzie były prezentowane do 8 marca 2019 roku. Podczas zimy 2018/2019 symboliczna reprezentacja flag zaistniała w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (w ramach wystawy Niepodległe kuratorowanej przez Martę Lipską w Muzeum nad Wisłą) i lokalu_30 (na finisażu wystawy Prêt-à-porter). Kolejny pokaz flag odbędzie się we wrocławskiej galerii Awangarda (BWA Wrocław, ul. Wita Stwosza 32). Wystawę, w całości opracowaną przez studentki i studentów Mediacji Sztuki ASP we Wrocławiu, można oglądać w dniach 4 kwietnia – 12 maja 2019 roku. Następnie prace będą prezentowane w Centralnym Muzeum Włókiennictwa w Łodzi (17 maja – 31 lipca 2019 r.). Wystawa łódzka kuratorowana będzie przez Martę Kowalewską oraz kolektyw 100 FLAG.