René Alejandro Huari Mateus

Po 17 latach życia w Niemczech René zastanawia się, dlaczego obecnie wizyta w Urzędzie Rejestracji Cudzoziemców przepełnia go*ją strachem i dlaczego w państwowych instytucjach nadal nazbyt często czuje się traktowany*a jak nowoprzybyły*a turyst*k*a. René studiował*a i pracował*a w Niemczech jako tancer*z*rka, performer*ka i choreograf*ka, ale nie tylko te zajęcia składają się na jego*jej tożsamość, której inne elementy składowe plasują się na przecięciu klasy, płci i dyskryminacji ze względu na pochodzenie. Swoją praktykę artystyczną od zawsze rozwija we współpracy z innymi artystami, a także często z aktywnym udziałem osób, które zwykle nie zajmują się tworzeniem sztuki, zawsze starając się nie reprezentować struktur przemocy – nawet po to, by je skrytykować.

René jest przekonany*a, że obiecujące napięcie pomiędzy choreografią a tańcem można postrzegać i stosować jako instrument stymulujący myślenie queerowe i feministyczne związane z refleksją nad koegzystencją osób, które wyemigrowały do Niemiec z różnych powodów oraz tych, którzy mieszkają w kraju od dawna. René przychyla się również do idei wynajdowania i odzyskiwania sposobów kolektywizacji reprodukcji społecznej, ponieważ historia skaziła nas złudną potrzebą prokreacji indywidualnych podmiotów w ramach zamkniętych rodzin, dla których jedyną racją bytu jest gromadzenie.