My jesteśmy kryzysem (Kapitału)

Żyjemy w czasach permanentnego Kryzysu. Na każdym odcinku życia społecznego i planety obserwujemy załamanie się dotychczasowego ładu i dynamiczne zmiany. Od 2008 roku światem wstrząsa kryzys zglobalizowanej gospodarki, z którego nie widać wyjścia. Jego efektem są kryzysy żywnościowe, mieszkaniowe i kryzysy na rynkach pracy wielu krajów północy i południa. Euroatlantyckie rządy, wspierane przez rasistowskie głosy, grożą kryzysem migracyjnym, a wojenne pomruki wzmagają kolejne kryzysy dyplomatyczne. Demokracja, która miała stanowić zabezpieczenie przed tego rodzaju sytuacją, sama znajduje się w głębokim kryzysie – rozdarta między technokratycznymi rządami neoliberałów, a autorytarnym populizmem skrajnej prawicy. Last but not least – samej egzystencji gatunku zagraża globalny kryzys ekologiczny.

Na ile jednak wszystkie te kryzysy stanowią nieszczęśliwy zbieg okoliczności – a na ile są produktem systemu kapitalistycznego i efektem wyrachowanej polityki elit? Kto decyduje gdzie zaczyna się i kończy norma, a kiedy trzeba wdrożyć zarządzanie kryzysowe? Czy kryzys giełdowy 2008 roku nie jest może ostatecznym kryzysem kapitalizmu, kryzys migracyjny – schyłkiem systemu neokolonialnego, a kryzys demokracji – wołaniem o jej radykalną odnowę? Czy wstrząsy, jakie przeżywa istniejący system, nie stanowią aby dobrego punktu wyjścia do zmiany kursu w jakim zmierza ludzkość i wymyślenia świata od nowa? Nikt nie wątpi już, że inny świat jest możliwy – czy będzie jednak dystopią wiecznego kryzysu, albo jałową pustynią, czy potrafimy wymyślić coś lepszego?

Społeczna Szkoła Antykapitalizmu powstała w wyniku dyskusji podczas Polskiego Forum Społecznego, które odbyło się w maju 2019 roku, i stanowi przygotowanie tematów pod kolejne obrady Forum jesienią 2020.