Miasto jako arena demokracji – od włoskich republik po libertariański municypalizm Mooraya Bookchina

Pytanie o demokratyczne formy organizacji życia społeczno-politycznego to w istotnej mierze pytanie o skalę. Demokracja narodziła się i kształtowała w stosunkowo niewielkich grupach takich jak wspólnoty plemienne, a w obrębie kultury europejskiej – w miastach (najpierw w starożytnej Grecji, a w czasach nam bliższych we włoskich miastach-republikach pod koniec średniowiecza i na początku renesansu). Wyłanianiu się nowoczesnego parlamentaryzmu w wieku XVIII również towarzyszyły dyskusje dotyczące skali – przeciwnicy demokracji twierdzili, że państwo narodowe jest tworem zbyt rozległym, aby dało się je demokratycznie zorganizować. Współcześnie demokratyczne eksperymenty z nowymi, bardziej demokratycznymi rozwiązaniami ustrojowymi odbywają się często właśnie w skali miast, czego najlepszym przykładem jest brazylijskie miasto Porto Alegre z powołanym tam do życia budżetem partycypacyjnym. Dlatego też miasto wydaje się najlepszą areną do dalszego demokratyzowania demokracji.