Migracje. Kapitalizm vs. solidarność pracownicza
Prowadzenie: Igancy Jóźwiak, gościni: Myroslava Keryk
Migracje to nie tylko efekty konfliktów zbrojnych, ale także integralna część globalnej gospodarki kapitalistycznej. Według danych International Organization for Migration (IOM) około 270 mln osób żyje poza krajem pochodzenia, z czego około 70 mln to uchodźcy i uchodźczynie. Bogate i rozwijające się państwa wykorzystują imigrację do tego, aby wypełnić luki na rynku pracy, czerpiąc korzyści z niskopłatnej pracy migrantów oraz migrantek. Sprawia to, że pracownicy i pracownice migranckie stanowią grupę najbardziej narażoną na wyzysk oraz naruszenia praw pracowniczych. Jednocześnie w wyniku podsycających strach kampanii propagandowych poddani oraz poddane zostają społecznej stygmatyzacji.
Podobne tendencje obserwujemy w stosunku do pracujących w Polsce Ukraińców i Ukrainek oraz osób pochodzących z innych krajów byłego ZSRR. Do najczęstszych przykładów eksploatacji oraz łamania praw pracowniczych należą: zatrudnienie bez umowy, niejednoznaczna rola praktyk pośredniczych w rekrutacji (opłaty za znalezienie pracy, potrącanie kwot z wynagrodzenia), nienormowany czas pracy, bezpłatne okresy próbne, czy system krótkoterminowych zezwoleń na pracę, który prowadzi do prekaryzacji warunków bytowych.
Jak instytucje publiczne oraz organizacje pozarządowe radzą sobie z tymi problemami? Jaka jest rola związków zawodowych i co dziś oznacza internacjonalizm?