Martyna Peszko
Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Za swoją rolę dyplomową w spektaklu „Po deszczu” Sergi Belbel’a w reżyserii Jana Peszka dostała jedną z głównych nagród na Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi w 2003 roku. W 2013 roku trzymała nagrodę im. Jana Machulskiego dla najlepszej aktorki za rolę w filmie „Póki wilk syty” w reżyserii Olgi Kałagate na Międzynarodowym Forum Niezależnych Filmów Fabularnych. Jeszcze będąc na studiach grała w Teatrze Ludowym w Krakowie, między innymi Florence Michalon w „Zimie pod stołem” Rolanda Topora w reżyserii Krzysztofa Rekowskiego i Rózię w „Dożywociu“ Aleksandra Fredry w reżyserii Grzegorza Wiśniewskiego. Po skończeniu studiów pojechała do Paryża uczyć się w Międzynarodowej Szkole Teatralnej Jacques’a Lecoq’a i Conservatoire National d’Art Dramatique w Paryżu. Współpracowała również z Teatrem Starym w Krakowie, między innymi z Michałem Zadarą przy projekcie „Korek” w ramach festiwalu Baz@rt, jak również z Teatrem Narodowym w Warszawie grając w spektaklu „Urojenia“ Pawła Jurka w reżyserii Krzysztofa Rekowskiego. Pracowała z Jerzym Stuhrem grając w filmie w jego reżyserii pod tytułem „Pogoda na jutro”, również z Leszkiem Wosiewiczem przy filmie „Rozdroże cafe” i Rafałem Wieczyńskim przy filmie „Popiełuszko.Wolność jest w nas”. Przez kilka sezonów związana z Teatrem Laboratorium Dramatu w Warszawie prowadzonym przez Tadeusza Słobodzianka. Przez lata również wiele podróżowała i pracowała poza granicami Polski. Zagrała główną rolę w spektaklu “SnowAngel” w reżyserii Loli Cohen w Teatrze Marylin Monroe w Instytucie Lee Strasberga w Nowym Jorku. Współpracuje z francuską grupą teatralno-performatywną Xtnt i Compagnie Tabasco. W latach 2015-2017 związana z Teatrem Polskim w Bydgoszczy pod dyrekcją Pawła Wodzińskiego gdzie zagrała między innymi w spektaklach „Faust” J.W. von Goethego w reżyserii Michała Borczucha, „Krew na kocim gardle” R.W. Fassbindera w reżyserii Ani Susy, „Żony stanu, dziwki rewolucji, a może i uczone białogłowy”J. Janiczak w reżyserii Wiktora Rubina i „Bóg w dom” M.Wlekły/K.Szyngiera w reżyserii Katarzyny Szyngiery.