FLORAPHILIA. Rewolucja roślin

Wystawa w Biennale Warszawa (MA3450) przy ul. Marszałkowskiej 34/50!

W trakcie wernisażu odbył się performens w wykonaniu Igora i Ivana Buharovów, Vándora Csaby, Pauliny Rewuckiej i Pawła Żołądka

To zdumiewające, jaką popularność osiągnęła w ostatnich latach hobbystyczna uprawa roślin. Instagram wypełniony jest zdjęciami aranżacji mieszkań przy użyciu roślin doniczkowych (szczególnie lubiane są sukulenty), co rusz pojawiają się w internecie nowe blogi poświęcone pielęgnacji roślin, “urban gardening” święci triumfy. Jaka jest przyczyna tego zwiększonego zainteresowania światem udomowionej przyrody? W eseju Liryka a społeczeństwo Theodor W. Adorno twierdzi, że przyczyną sakralizacji przyrody jest wyobcowanie jednostki w kapitalistycznym społeczeństwie, powodujące, że poszukuje ona miejsca ucieczki. Co więcej, prestiż przyrody wzrasta w okresach politycznej klęski, kiedy nadzieje na rewolucyjną transformację społeczeństwa zostają zawiedzione. Natura staje się obszarem, w którym wyobcowana jednostka odnajduje ukojenie. Kontakt z florą uspokaja, jakkolwiek nie likwiduje przyczyny złego stanu psychicznego. Czy jednak taka wizja przyrody – jako całkowicie odpolitycznionego środka poprawy nastroju, idealnie funkcjonującego przedmiotu konsumpcji – jest jedyną, jaką mamy do dyspozycji? Zdecydowanie nie!

Wystawa FLORAPHILA. Rewolucja roślin wydobywa świat roślin z reakcyjnego kontekstu modnych magazynów wnętrzarskich i powierzchownych ekotrendów, ujawniając ich emancypacyjny potencjał prowadzący ku społecznej transformacji. Przestrzeń Biennale Warszawa staje się anarchistycznym laboratorium przyszłej rewolucji, która dokona się poprzez współpracę różnych gatunków. Rośliny z dekoracji naszych półek i parapetów przekształcają się w źródła inspiracji dla działalności politycznej. Fascynuje ich odporność, zdolności adaptacyjne i komunikacyjne oraz obojętność wobec jakichkolwiek granic państwowych. I tak na przykład nawłoć kanadyjska, zaszczepia w nas pierwiastek nieposłuszeństwa, róża japońska uczy jak ewoluować w zależności od otoczenia, a tatarak staje się symbolem odnowy i oczyszczenia. Rośliny są istotami z natury wspólnotowymi – nie są indywiduami odgraniczającymi się wyraźnie jedne od drugich. Ich tożsamość jest głęboko pluralistyczna: od korzeni będących siedliskiem zdecentralizowanej inteligencji po łączące je z innymi organizmami relacje zależności. Czyż nie jest to panaceum na współczesny indywidualizm? 

Wystawa kwestionuje w ten sposób powszechne ujmowanie roślin jako mechanicznych „rzeczy”, reagujących wyłącznie na proste bodźce. Opuszczają one najniższą pozycję w hierarchii bytów prowadząc nas do wizji zasadniczego podobieństwa do ludzi. Dynamiczne, oddychające i wzrastające – obdarzone są wszak pewną formą intencjonalności, a nawet pamięcią.

Oryginalna architektura wystawy wzmacnia rytualistyczno-wspólnotowo-laboratoryjne wątki obecne w prezentowanych w niej pracach. Pokryte obrusami stoły, niczym ołtarze, podkreślają konieczność wyjścia poza, bazującą na odczarowaniu rzeczywistości, instrumentalizację natury: wybrane religijne czy szamańskie przekonania idą wszak w parze z odkryciami współczesnej nauki pokazującymi, że rośliny są znacznie bardziej skomplikowanymi organizmami niż się wydaje. Stoły i krzesła zachęcają do dłuższego przebywania w przestrzeni wystawy: oglądu prac, lektury publikacji, a także rozmowy na ich temat z innymi odwiedzającymi. Jest to próba wprowadzenia w przestrzeń ekspozycji innego typu czasowości, bliższej powolnie rozwijającemu się światu roślin i pozostającej w kontrze do zwyczajowej praktyki zwiedzania. Tak skonstruowana przestrzeń wystawy przywodzi również na myśl miejsce zebrań tajemniczej sekty, która w praktykach obserwacji i badania roślin upatruje początków przyszłej rewolucji.

W ramach wystawy zaprezentowana zostanie specjalna edycja projektu SURPLUS Magdy Buczek, w którym artystka zagłębia się w dyskursy, trendy i współczesną ekologię, szukając nowych semantycznych fetyszy dotyczących świata flory. Limitowana edycja używanych ubrań z nadrukowanymi sloganami dostępna jest w sprzedaży w kasie Biennale Warszawa.

Informacje

FLORAPHILIA. Rewolucja roślin — wystawa
25.10—29.12.2019

poniedziałek: nieczynne
wtorek – niedziela: 12.00—20.00

Otwarcie: 25.10.2019, godz. 20.00
Miejsce: Biennale Warszawa, ul. Marszałkowska 34/50

Wystawa realizowana jest w przestrzeni częściowo niedostępnej dla osób z niepełnosprawnością (dwa poziomy bez windy).

Wystawa nieczynna 1-2.11.2019, 7.12.2019 oraz 24-26.12.2019
Wystawa w dniach 14-15.12.2019 czynna w godzinach 14:00-20:00

Wstęp: 10 PLN
Bilety dostępne są:
na stronie internetowej Biennale Warszawa
w aplikacji GoOut
w Biennale Warszawa przy ulicy Marszałkowskiej 34/50 (akceptujemy płatności gotówką i kartami płatniczymi)

Wystawa jest częścią projektu Floraphilia. O wzajemnych powiązaniach świata roślin, botaniki i kolonializmu, realizowanego przez Akademie der Kuenste der Welt w Kolonii ze środków Kulturstiftung des Bundes. Jego celem jest zgłębienie społecznych i politycznych aspektów historii roślin, botaniki i ogrodów botanicznych, w szczególności ich uwikłania w historię kolonializmu oraz ich znaczenia w kontekście ekonomicznym, feministycznym i migracyjnym. Projekt rozpoczął się w ubiegłym roku wystawą Floraphilia. Rośliny jako archiwa, sympozjum Ogród botaniczny jako przestrzeń kolonializmu w ogrodzie botanicznym i performensami w Kolonii. W tym roku jest realizowany w innych lokalizacjach we współpracy z międzynarodowymi instytucjami partnerskimi. Oprócz wystawy w Biennale Warszawa wydarzenia odbywają się w Berlinie (we współpracy z Savvy Contemporary), Aalst (przygotowane wraz z CIAP Kunstverein oraz Netwerk Aalst), a także w Londynie w ramach projektu badawczego Critical Ecologies realizowanego przez Goldsmiths, University of London.

Udział Saddie Choua dofinansowano ze środków Flanders – State of the art. Udział Åsy Sonjasdotter dofinansowano ze środków Iaspis – the Swedish Arts Grants Committee’s international programme for Visual and Applied Artists. Udział Igora i Ivana Buharovów jest możliwy dzięki wsparciu Węgierskiego Instytutu Kultury w Warszawie. Partnerami wystawy są ponadto: Centrum Sztuki Współczesnej Temporary Gallery, fundacja Nowa Przestrzeń oraz firma LED FARMER.

Artystki i artyści